રાધાનું રૂપ એક, કાનાનું હજાર ,

આભમાં ચંદ્ર એક, તારાઓ હજાર

મન કેવું અવળચંડુ હોય છે

મોતી નું ઘર છીપલું હોય છે

તું કલ્યાણી, દ્રોપદી, કૃષ્ણા!

કોણ જાણ્યું તારી તૃષ્ણા ?

મર્યા પછી તો સુખ જ હતું, શ્રીરંગ

ત્યાં સુધી પહોંચવું જ કપરુ હતું

ફૂલનું જ ઝેર ચઢયું હશે,

પતંગીયું એટલે જ તરફડ્યું હશે