ઊગતાં સૂરજને મને તું કંઈ પૂછવાં દે,
ઢળતી સાંજેને મને તું કંઈ પૂછવાં દે,
પૂછવાં દે આ ઘર,આ સંબધને,
કદાચ હું કાલે નહીં હોઉં.....
નીર ભીના તારા નેણ મને સ્પર્શવા દે,
તારા ગાલ પરનો તીલ મને સ્પર્શવા દે,
સ્પર્શવા દે તારા લલાટનું કુમ કુમ,
કદાચ હું કાલે નહીં હોઉં.....
જીવન મારું ક્ષણભર છે એ હવે સ્વીકારવા દે,
તારી હાજરી વગરનું જીવન થોડુંક જીવવા દે,
હવે તો આ જ વાસ્તવિકતા છે,
કદાચ કાલે હું નહીં હોઉં.....
