તારી જ માલીકીનું હોય એવું એક મન દે,
વિચારવા થાવ મજબુર એવું એક મન દે,
રહું જેમા હું માત્ર તારી ને તારી જ બનીને,
જો મન થાય તો આવું મને મન દે...

મનથી મન સુધીનું જેમા મીલન હોય,
શ્વાસ કે વિશ્વાસની જેમાં વાત જ ના હોય,
તારા જ હોવાપણાની જેમા અનુભુતી હોય,
જો મન થાય તો આવું મને મન દે...

જેમા મન મારૂ માણસાઈથી ભરેલું હોય,
લોકોની તકલીફ સમજવાની થોડીક સમજણ હોય,
તને સ્પર્શેલા બુંદમાં જ મારૂ અસ્તીત્વ હોય,
જો મન થાય તો આવું મને મન દે...

બની જવું ગમે...

તું શ્વાસમાં ભરે એ હવા થઈ મહેકવું ગમે...
તું આખોમાં ભરે એ સ્વપન થઈ સજવું ગમે...
તું સ્પર્શે જેને જેને એ બની જવું ગમે...

તું પીવે હોઠોથી જે જામ એમા મદિરા થઈ છલકવું ગમે...
તું કર્ણૉ દ્વારા સાંભળે વારંવાર એવું ગીત થઈ ગુંજાવું ગમે...
તું સ્પર્શે જેને જેને એ બની જવું ગમે...

તું બોલે જે જિહ્વા થી તેના શબ્દો થઈ વહેવું ગમે......
તું લખે જે કાગળ પર તેના અક્ષરો થઈ ઘુંટાવું ગમે.....
તું સ્પર્શે જેને જેને એ બની જવું ગમે...

“Lajamani” & “Radhe Krishna”