કંઇક કેટલાય વમળો વચ્ચે ચકરાઉ છું

ડૂબી મધદરીયે વળી કિનારે ટકરાઉ છું

ભ્રમર કને પુષ્પોની તકેદારી રાખું છું

ના કરમાય કોઈ પુષ્પો,ભાળ રાખું છું

શૂન્યવકાશથી નીત જાતને પાલવું છું

ભીતર એક ડરને દરરોજ હું પંપાળું છું

સૌ અચેત છે અહીં એ વાત જાણું છું
સ્પર્શી લજામણીને મનમાં હરખાઉ છું